Het is winter of toch niet?
Door de zachte winter lopen diverse processen dit jaar heel anders. Misschien geniet je wel van het feit dat je gewoon kunt lopen en fietsen en niet door die sneeuwprut hoeft. Mis je de kou helemaal niet. Of ben je nu juist uit je doen, omdat je zo genoot van alle frisheid en kou? Nu niet kunt schaatsen. Ieder gaat er zo op zijn eigen manier mee om.
Aanpassen
Dat zie je in de natuur ook terug. Misschien heb je vogels zoals de merel en koolmees al horen zingen? De zachte temperaturen zorgen dat ze wel een maand eerder zich al luid laten horen. Andere vogelsoorten zijn door de warmte niet eens naar het zuiden vertrokken. Weer andere genieten hier van het voedsel en met hen gaat het nu een stuk beter. De ijsvogel en winterkoning hebben nu eens geen last van de strenge winter zoals gewoonlijk. Hazelaars staan al in bloei met hun gele knoppen en de eerste paardenbloemen zijn al zichtbaar. Winterbloeiers zoals de gaspeldoorn bloeien uitbundig dit seizoen. Ze pakken hun kans.
De natuur past zich steeds aan aan de situatie op dit moment en beweegt steeds mee. Maakt gebruik van de mogelijkheden op dit moment en daar kun je als leider en mens veel van leren.
Anders dan gepland
Ik merk vaak dat sommige leiders en medewerkers snel boos of gefrustreerd raken als zaken niet gaan zoals ‘normaal’, of zoals verwacht of gepland. Hun plannen worden doorkruist en daarmee raken ze soms ook de grip op zichzelf kwijt. Ze proberen zaken af te dwingen bij mensen om zich heen om het plaatje weer juist te krijgen. Of ze wachten zo lang dat hun kans voorbij gaat. Het lijkt dat ze soms ook hun aanwezige vaardigheden ineens in de nieuwe situatie kwijt zijn en dat is best vreemd. Ze worden onzeker en doen niets. Herkenbaar?
Flexibiliteit
De merel kan zowel in februari als maart zingen om zijn partner te zoeken. Hij kiest dit moment omdat het warm genoeg is , lees een kans biedt, een nest te bouwen. De trekvogel vertrekt alleen omdat hij voedsel nodig heeft, niet omdat het “moet”. Als er genoeg eten is, blijft hij gewoon. Dat scheelt een berg energie en moeite.
Ik leiders en medewerkers soms energie verspillen om zaken in stand te houden die op dat moment helemaal niet (meer) passend zijn. Bepaalde vergaderingen gaan altijd door, ook zonder inhoud. Bepaalde structuren/ procedures hebben nu geen nut meer maar blijven wel gehandhaafd. “Omdat het zo hoort”. “Je weet nooit wat er nog gebeurt”.
Weg van minste energie
De natuur kiest altijd voor de weg van de minste energie en is opportunistisch. Dat laatste woord heeft vaak een negatieve klank. Maar ik zie het juist als slim gebruik maken van wat er kan. Daarbij blijft de merel zijn eigen lied zingen. Hij doet het alleen wat eerder.
Opportunisme
Ik wil in deze blog een aantal vragen aan je stellen:
- Ben jij als leider in staat om flexibel mee te bewegen met de kansen die er op dit moment zijn?
- Kun en durf jij als leider ook uit gebaande wegen te stappen?
- Welke gewoontes houden jou vast in patronen?
- En wat kost je dat aan (extra) energie aan moeite?
- Levert het je ook wat op?
Wat als…
Misschien vind je het spannend, want wat als…
Tja, dat is altijd de gok. Je weet nooit of de winter toch ineens toeslaat. Maar misschien komt hij ook gewoon niet. Natuurlijk leiderschap gaat altijd over risico`s wegen en gaan voor wat past bij jou. Mijn ervaring is dat dat als je meer mee beweegt met wat er zich nu aandient, je met minder moeite en energie je doelen bereikt. Het ook voor je medewerkers leuker wordt.
Ik ben erg benieuwd naar jouw ervaringen met flexibel inspelen op situaties om je heen. En wil je een keer sparren nav de vragen die ik heb gesteld, dan houd ik me graag aanbevolen.
Natuurlijke groet,
Lia van Loo
