Ze doen hun werk niet!
Bas heeft het gehad met zijn projectteam. Hij moet er steeds meer achteraan, mensen pakken hun verantwoordelijkheden niet. Ze wachten op hem. Als hij hen niet controleert, gebeurt er helemaal niets. Hij snapt niet hoe het kan, hij heeft het al zo vaak uitgelegd!
Bas is een gedreven manager en werkt al een aantal jaar op de ICT-afdeling. Hij wil zaken goed doen en verzet veel werk. Hij heeft het idee dat hij het project alleen draaiend moet houden. Hij klaagt tegen mij en vraagt wat hij nu nog moet doen. Want zo is het niet leuk meer. Zijn team van 12 mensen moet het project klaren en hij wordt erop afgerekend. Straks krijgt hij een slechte beoordeling, omdat een ander zijn werk niet doet.
Moe van het regelen
We lopen langzaam het bos in. Nadat hij een tijd zijn boosheid en teleurstelling heeft geuit, wordt hij al lopend langzaam rustiger. Ik vraag hem op zijn ademhaling te letten en zijn zintuigen te gebruiken. Hij begint zaken op te merken om hem heen. De diverse kleuren groen, de verschillende vogelgeluiden. Maar ook spanning in zijn rug en onrust in zijn lijf. Die spanning geven we eerst even aandacht totdat het zakt. Want vanuit spanning en onrust kun je niet goed observeren en geen goede besluiten nemen.
De bomen in het bos
Mijn eerste vraag aan Bas is, hoe hij zijn team ziet. Wie zijn die mensen en hoe raken ze gemotiveerd? Bas kijkt me met grote ogen aan. Wat heeft dat er nu mee te maken? Ze moeten ‘gewoon’ hun werk doen. Hij heeft het ze vaak genoeg verteld. Ze zijn stuk voor stuk specialisten, dus wat is nu het probleem? Hij heeft ze niet voor niets voor dit project gevraagd.
Ik wijs hem op de bomen om hen heen: Sommige jong, andere oud. Eiken, beuken, dennen, alles staat door elkaar en toch zijn ze samen een bos. Onderling zijn ze verbonden via de bodem. Allemaal hebben ze ‘gewoon’ zonlicht, water en voedsel nodig.
Een tweede vraag: als hij zijn team als een bos ziet, wie is dan welke boom. Nadat hij eerst even verbaasd rondkijkt, begint hij aarzelend diverse bomen een naam te geven. Al doende wordt hij enthousiaster. Mag een klimop ook, vraagt hij. Want Marieke is zo iemand die overal tussendoor slingert en verbindt. Ik vind het een mooie vondst.
Voeding vinden
Daarna laat ik hem vertellen hoe elke boom zijn voeding en zonlicht vindt. Hierbij wees ik hem op bepaalde bomen die samenwerken door hun takken niet in dezelfde richting te laten groeien. Anderen concurreren om het zonlicht. Een berk schiet snel op en is breed geworteld, maar bij een storm gaan ze snel om, omdat ze dieptewortels missen. Daarnaast loopt er een ondergrondse informatiestroom die bomen verbindt door de schimmeldraden van paddenstoelen. Zo pakken ze signalen van kilometers verder in het bos op.
Daarna maakten we de koppeling naar zijn team. Bas ontdekte dat hij zijn team weinig zonlicht (complimenten en aandacht gaf) en er soms strijd was om zijn aandacht te krijgen. Marieke is echt een verbinder in het team. Zij heeft wel zelf voldoende drive om zich naar de anderen uit te strekken. Daar kan Bas gebruik van maken. Ook ontdekte Bas dat elk teamlid wel wil groeien, maar bij de één gaat dat snel. Bij een ander is dat niet zo zichtbaar, of wordt die groei belemmerd. Hierdoor kreeg hij meer handvatten om anders met zijn team om te gaan.
Ondergronds gaan
Ook de ondergrondse stroom verkenden we verder. Die was negatief geworden. Teamleden zijn niet dom. Ze weten het als hun besluiten niet worden uitgevoerd, of tenietgedaan door Bas of een andere manager. Dan stoppen ze met zelf nadenken en verlies je de beste ideeën. Zo wordt het wel heel hard werken als leidinggevende.
Hij kreeg van mij 3 tips:
1.Weerstand en onderstroom onderzoeken.
Om als team te werken aan een doel is het belangrijk om weerstand niet te sussen, maar bespreekbaar te maken. Onderzoek de reden. Niet elke medewerker zal het overal mee eens zijn. Maar onderzoek waarom hij een probleem ziet. Misschien mis je als leidinggevende informatie, of is er iets anders aan de hand. Door zaken te onderdrukken of niet te bespreken kunnen zaken ondergronds gaan. Dan heb je snel een negatieve onderstroom die de resultaten belemmert.
2. Effectieve teams nemen zelf belangrijke besluiten.
Ze krijgen het vertrouwen dat ze dat kunnen. Als teams volledig betrokken zijn bij besluitvorming, heb je als leidinggevende zelf meer tijd over. Dat betekent niet dat je het over de schutting gooit en het hen uit laat zoeken. Je blijft in contact met het team en stelt vragen over de voortgang en resultaten.
3. Focus op het team.
Door te focussen op een individu, mis je essentiële zaken. Professionals samen zetten, geeft nog geen goede samenwerking. Je moet ze als lid van het bos/team gaan begrijpen en hen goede voeding geven. Het ligt nooit aan een individueel teamlid als iets niet loopt. Maar altijd hoe de verbindingen onderling worden gemaakt.
Natuur als metafoor
Bas is deze 3 zaken gaan toepassen en ontdekte dat hij zelf anders moet gaan leidinggeven. Meer bevragen en lijnen uitzetten in plaats van steeds meer zelf gaan doen. Zo kreeg hij meer rust, het team betere handvatten en kwamen de resultaten en werkplezier ook weer terug.
Zo kun je de natuur als metafoor gebruiken om te onderzoeken hoe jouw team samenwerkt. Ben je ook benieuwd hoe je met meer energie en regie jouw rol als leidinggevende invult? Of hoe de natuur bij een actueel vraagstuk in jouw organisatie kan worden ingezet? Dan kom ik graag met je in gesprek.
Ik help leidinggevenden om de balans en werkplezier (terug) te vinden. Vraag de gratis leiderschapscan aan.
Tijdens dat gesprek onderzoeken we de specifieke situatie van jouw organisatie en zal ik kijken hoe ik jou en je team verder op pad kan helpen. Ik zie ernaar uit om je te spreken!
Natuurlijke groet,
Lia van Loo
