Geniet jij ook zo van het prachtige nazomerweer? Ik houd van de langzaam verkleurende bladeren en de rijpe kastanjes die op de grond vallen. Overal zie je vruchten nu.
Vruchten plukken
Ik zie een mooie metafoor met mijn dagelijks leven en werk. Een tijdje geleden sprak ik met Marrit, een cliënte, die altijd opziet tegen het najaar. De kortere dagen en het grijze weer maakten haar somber en futloos. Ze mist de energie die ze hard nodig heeft voor haar verantwoordelijke en drukke baan in de ouderenzorg en haar gezin met twee jonge kinderen.
Automatische piloot
Marrit was gevraagd om een dagje naar de dierentuin te organiseren voor de bewoners. Dit bleek zoveel werk, dat ze de hele organisatie uiteindelijk in haar vrije tijd heeft gedaan. Het ging ten koste van haar gezin en enkele sportavonden. Juist die momenten waarop ze energie kon bijtanken, liet ze schieten. Dat maakte het er allemaal niet beter op. Marrit deed haar werk op de woongroep op de automatische piloot en zag als een berg op tegen het dagje dierentuin. Ze was doodmoe, maar voelde zich als organisator verantwoordelijk voor een geslaagde dag. Nog even doorbijten dacht ze
Lachsalvo’s
Op de dag van het uitje was Marrit enorm gespannen. Waren alle bewoners en vrijwilligers op tijd bij de bus? Liep alles nog volgens schema? Hadden de mensen het naar hun zin? Al die vragen spookten voortdurend door haar hoofd. Marrit was zo gestrest dat ze niet zag hoeveel plezier de ouderen hadden. Ze zag niet de pretoogjes van mevrouw Bonekamp en miste de daverende lach van mevrouw Doorneweerd, die in een deuk lag om twee chimpansees die met elkaar vochten om een banaan. Marrit hoorde de lachsalvo’s wel, maar het kwam niet bij haar binnen. Ze was te druk in haar hoofd om lekker ontspannen mee te lachen.
Kantelpunt
’s Avonds bij terugkeer in het ouderencentrum pakte mevrouw Doorneweerd Marrits handen vast en keek haar even indringend aan. “Dank oe wel, deerne. Wat ’n machtig mooie dag was ’t vandaag.” Marrit brak. De spanning van de hele dag kwam eruit. “Dank u wel,” fluisterde ze en veegde snel haar ogen droog. Eenmaal thuis kon ze niet meer stoppen met huilen. Haar man Tom troostte haar, maar was ook heel duidelijk.
“Wat wil je nu Marrit,” vroeg hij haar. “Een leven vol stress of een leven met meer rust en plezier.” Die vraag zette haar aan het denken en vormde het begin van een kantelpunt. En zo kwam ze bij mij met de vraag hoe het anders kon.
Kleurenpracht
We gingen diverse keren samen de natuur in. Ik legde haar uit dat het helemaal geen schande is om je soms moe en neerslachtig te voelen en gebruikte de herfst om haar situatie te duiden. De dagen worden korter en het zonlicht minder, waardoor er ook minder warmte en energie vrijkomt.
Niet voor niets zijn vruchten gerijpt in de warme zomer en nu klaar om geoogst te worden. De natuur bereidt zich voor op de winter, een periode van verstilling. Bomen laten hun bladeren en vruchten vallen en dieren kiezen voor een winterslaap. Die rusttijd is nodig om straks weer klaar te zijn voor een nieuwe groeiperiode in de lente.
Maar veel mensen luisteren niet naar het signaal dat de natuur ons afgeeft en dat gold ook voor Marrit. Zij had niet de vruchten geplukt van haar harde werk. Ze genoot niet van het dagje uit en mistte de pretoogjes, de lachsalvo’s en andere genietmomenten van de bewoners.
Altijd een eigen keus
Voor Marrit was het duidelijk geworden. Zij had het gevoel geleefd te worden op haar werk, waardoor ze alleen nog de dorre bladeren zag. Ik kon haar laten inzien dat je altijd een eigen keus hebt en de signalen van je eigen lichaam niet moet negeren. Pak je rust als je lichaam daar om vraagt. Geniet van de goede momenten.
Na ons gesprek is ze naar haar leidinggevende gestapt. Dat vond ze doodeng, maar het gesprek heeft haar goed gedaan. Haar leidinggevende luisterde en toonde begrip. Dat was een opluchting. Samen konden ze de keus maken om een aantal taken en verantwoordelijkheden bij haar weg te halen, zodat de werkdruk minder werd en ze meer energie en plezier terugkreeg in haar werk. Ook voor haar gezin heeft ze nu meer tijd.
Minder werkdruk en meer plezier
Ze leert nu – met vallen en opstaan – vaker nee te zeggen op vragen waar ze geen energie van krijgt. En zegt vaker ‘ja’ tegen dingen waar ze juist wel energie van krijgt. Daardoor heeft ze meer tijd voor een praatje met haar bewoners, neemt ze mensen af en toe mee naar buiten voor een wandeling. Heerlijk in dit herfstweer! Haar sportavonden slaat ze niet meer over, want die momenten zijn heilig voor haar geworden. En daarnaast gaat ze vaker alleen of met haar gezin wandelen in het bos en genieten ze samen van de mooie kleuren van het najaar.
Wil je ook genieten van de herfst?
Marrit heeft op tijd ingezien dat het belangrijk is te genieten van de mooie dingen in het leven.
Wil jij – net als Marrit – leren hoe je de vruchten kan plukken van wat je gezaaid hebt en daardoor meer ontspanning, geluk en energie ervaren?
Doe de leiderschapscan en op basis daarvan bespreken we jouw situatie en brengen je wensen en behoeften in kaart. Aansluitend kan ik je een aanbod doen voor een traject dat het beste aansluit op jouw situatie.
Ik hoop je snel te spreken.
natuurlijke groet,
Lia van Loo
