Echte leiders zetten de schouders eronder.
Mensen barsten doorgaans van wensen en ambities. Maar niet iedereen weet daar goed handen, ziel en voeten aan te geven en vol te houden bij tegenslag. Echte leiders zetten de schouders eronder en lossen het op… Toch?
Dat is nog steeds een beeld dat vaak heerst, de leider die alles regelt, weet en onverstoord doorgaat.
Leiderschap
Inderdaad leiderschap gaat over het verbinden van mensen en het overbruggen van inzichten en verwachtingen. Over beslissen wat goed is voor de toekomst en vandaag. Dat vraagt dat om een helder weten, een sensitieve radar en betrouwbaar kompas. Daarvoor zijn leiders nodig die inspireren en de weg wijzen. En dat vraagt vaardigheden zoals moed en doorzettingsvermogen, samenwerking en het vermogen dilemma’s te verzoenen.
Tegenslag incasseren
En als het dan eens niet lukt, je teleurgesteld raakt in jezelf of een collega? Jouw mooie plannen en inzet niet gewaardeerd worden? Je je niet meer gezien of gehoord voelt door de nieuwe projectleider? Thuis loopt het niet lekker, maar je gaat gewoon volle kracht door. Of….
Tja, dat hoort er toch gewoon bij? Daar moet je mee leren dealen. Niet zeuren, morgen is er weer een dag. Een beetje incasseringsvermogen en stressbestendigheid is noodzakelijk als echte leider.
Stressbestendig zijn, is soms ongezond
Maar stressbestendigheid wordt vaak op een niet gezonde manier gewaardeerd bij leiders onderling. Omdat niemand laat zien wat iets hem of haar kost. Iedereen denkt dat de ander het vanzelf kan. En zo houden we de mythe in stand.
Ja, tegenslag hoort bij het leven. Kijk maar naar de natuur, een herfststorm rukt bomen uit de grond, niet alle zaden komen op in de lente, er is soms concurrentie om het zonlicht, water en voedsel. De natuur zoekt ook steeds een nieuwe manier om daarna door te gaan. Dus ja doorgaan na tegenslag is ook een belangrijke les. Maar dan wel met de goede energie. Als na een hete zomer, zoals dit jaar, er geen kans is op goede groei, kiest een boom voor terugtrekken van de sapstroom, gooit bladeren en soms zelf vruchten af. Beter een jaartje minder groei of vrucht, en als boom overleven en zo volgend jaar een nieuwe kans hebben.
Moeilijke emoties serieus nemen
Bij ons mensen speelt er nog iets meer mee, ons gevoel. Bij alle tegenslagen die je hebt, komen ook jouw emoties boven.
Hoe vaak ga je niet voorbij aan die moeilijke emoties? Je houdt je sterk, zet je schouders er weer onder en gaat door. Daarmee negeer je vaak het lastige gevoel waarmee je geconfronteerd wordt, stopt het weg, soms krop je het op. Al lijkt dit in eerste instantie de beste oplossing, erg heilzaam is het niet. Die emoties heb je niet voor niets, ze zijn een signaal.
Niet voor niets zijn er spreekwoorden zoals ergens de buik vol hebben, je keel dicht hebben, het spuugzat zijn, etc. Dan gewoon doorgaan gaat ten koste van jezelf.
Leiderschap vraagt zelfcompassie
Leiderschap vraagt daarom ook zelfcompassie, aandacht om naar jezelf te luisteren. Moed en daadkracht om je te openen voor de moeilijkheden en pijn in je leven, in plaats van je ervoor afsluiten. Verdriet omdat zaken niet lukken. Je teleurstelling en boosheid ruimte geven, onderzoeken waar ze vandaan komen.
Wentelen in je verdriet?
Zelfcompassie is wat anders als je in je emoties wentelen, of slachtoffergedrag tonen. Nee het gaat om jouw emoties een plek geven. Dat vraagt tijd en een bepaalde mildheid voor jezelf, in plaats van hardheid en doorgaan zonder stoppen. Compassie is juist een kracht. Niet alleen compassie voor de ander, maar ook voor jezelf. Als je je echt laat raken, krijg je verbinding met je medewerker, maar ook met jezelf. Compassie helpt, ondersteunt, geeft warmte en steun.
Als je maar 75% energie hebt en 100% wilt leveren, draai je jezelf stuk. Als je met 75% energie, 75% levert, geef je maximaal en blijf je gezond. Wees dus liever voor jezelf als leider.
Zelfcompassie stimuleert groei
Daarnaast geef je met zelfcompassie ook als leider naar je medewerkers een signaal. Als jij altijd doorgaat en je sterk houdt, niets je laat raken, geef je (onbewust) die norm door. Dan zullen ook medewerkers zich stoer en sterk houden. Hun onzekerheden en angsten, teleurstelling niet benoemen. Terwijl daar juist veel te halen is, door ervan te leren. Op de korte termijn is doorgaan goed voor het rendement. Op de lange termijn is het schadelijk voor jezelf en je organisatie, lopen mensen vast en vallen uit. Zo maar “ineens” van de een op de andere dag.
Wil jij ook meer zelfcompassie leren, neem eens contact op voor een vrijblijvend gesprek.
Informatie gesprekIk ben erg benieuwd hoe jij zelfcompassie in je werk toepast? Of er plek voor is in je organisatie? Ik hoor graag je reacties.
Natuurlijke groet
Lia
