Herstellen van de crisis
We zijn ondertussen al een paar jaar uit de lockdown. Ik spreek nog steeds veel mensen die door Corona boos en verdrietig zijn, onzeker over hun toekomst. Toch heb je alles al in huis om daarvan te herstellen.
Voor sommigen is de schok nog steeds niet verwerkt. Hun leven staat nog steeds op stelten. Sociale contacten vielen weg, gezondheid nam af en soms is het werk verdwenen. Daardoor verdween het gezonde dagritme en lijken de toekomstplannen onzeker.
Als een crisis er net is, kun je vaak het besef maar moeilijk laten indalen. Je kunt wegvluchten in dagen Netflix kijken, veel sporten, drank of een pilletje. Alles om maar niet te voelen wat er gebeurt. Deze vluchtneiging is heel normaal, maar weinig helpend.
Je kunt niet vluchten
De verandering kun je niet tegenhouden. Corona is onderdeel van onze realiteit geworden zoals we nu weten. Daarnaast zijn er ook allerlei andere crisissen die nu onze aandacht vragen. Stikstof, huizen en economische crisissen. Vaak er is geen directe oplossing, en daar schrikt je lijf ook van.
Ons lichaam is juist gemaakt om te ontsnappen aan bedreigingen en dit zijn een bedreigingen waarvan je niet weg kunt komen. De oplossing die de natuur heeft bedacht, is om je aandacht ergens anders op te richten totdat het ergste voorbij is.
Allerlei verhalen kunnen de kop opsteken over wat je zou kunnen doen, wiens schuld het is. En zo word je boos op mensen die zich niet houden aan regels of eerdere afspraken, de regering, of je denkt had ik nu maar…. Je vindt het moeilijk achter je eerdere beslissingen te staan. Dan is herstellen niet makkelijk.
Die goede oude tijd
Realiseer je dat dit wordt ingegeven door de pijn die je voelt, en je angst voor onbekende. Wat ik heel goed snap. Die heb ik ook, alleen helpt hij je niet. Bij vlagen zal je melancholisch worden, en heimwee krijgen. Naar vroeger toen je nog je baan had, een goede gezondheid, of….etc. Anderen worden heel verdrietig en denken terug aan al die mooie momenten op je werk, met je contacten. De rust, geen gedoe. Alles wat je nu in de toekomst gaat missen.
Soms accepteer je het. Je zult bij vlagen denken: “OK, het doet pijn, het is vervelend” Naarmate de tijd vordert zal de pijn minder worden en zul je langzaam beginnen te herstellen. Zodat er weer ruimte komt voor wat anders.
Herstellen: Goed nieuws en slecht nieuws
Het goede nieuws is dat iedereen kan herstellen. Je kunt over pijn, teleurstelling en verdriet heen komen. Het slechte nieuws is dat de ene persoon er korter over doet dan de andere. Welke persoon jij bent? Dat ligt aan je eerdere ervaringen en je veerkracht. Je hebt die veerkracht van nature al in huis.
Het is ook geen goede vraag. Uit onderzoek blijkt namelijk dat wanneer mensen gevraagd worden of ze over drie maanden ergens nog erg verdrietig zullen zijn, ze allemaal “ja” antwoorden. Maar komen de onderzoekers drie maanden later terug, dan zijn veel mensen veel verder dan ze zelf dachten. Het is onmogelijk te voorspellen hoe lang het duurt voordat het bij jou geheeld is. Wel kun je zelf zaken doen en laten om het sneller te laten gaan. Hoe jij zelf kunt herstellen, lees je in onderstaande tips:
1. De natuur voedt
Ons lichaam is een deel van de natuur. Wetenschap bewijst dat we in de natuur eerder ontspannen, minder stress ervaren, creatiever worden. Dat effect treedt al op als je dagelijks 20 minuten bewust naar buiten gaat en om je heen kijkt. En kun je nu niet naar buiten, zoek dan de natuur op in je tuin of huis. Ook daar coach ik mensen nu in om dat op te zoeken. Zelfs kunstbloemen, een schilderij of een natuurfilm hebben dat effect, zij het iets minder sterk.
2. Je lichaam als thermometer
Bij heftige gebeurtenissen, zaken waar je bang voor bent, verkrampt je lichaam. De stresshormonen gieren door je lijf. Het aanspannen van die spieren en het aanmaken van die hormonen kost je veel energie. Dat put langdurig uit, want je hebt maar een beperkte hoeveelheid en die kun je maar 1 keer uitgeven. Daarom voelen veel mensen zich nu ook zo moe.
Maar op het moment dat jij je energie bewust in iets anders steekt, gaat er minder energie naar het opbouwen van de spanning. Je zorgt ervoor dat je meer ontspannen blijft. Het gevolg is dat je minder pijn en angst voelt. Want die ontstaat door de hormonen en door de kramp in je lijf. Je kunt leren je lichaam te gebruiken om te ontdekken waar de spanning zich (onbewust) vastzet. Door wandelen, ademhaling, yoga en meditatie kun je die spanning verminderen.
3. Jij hebt alles al in huis voor herstel
Ga niet bij de pakken neer te gaan zitten. Ook al voel jij je rot, het duurt niet voor eeuwig. Daar heb ik al vaker over geschreven, na elke storm of bosbrand herpakt de natuur zich. Die blijft niet treuren, en gaat door. Ga op ontdekkingstocht naar jezelf
Tegenslag overkomt iedereen. Je ouders, je vrienden en generaties voor jou hebben het meegemaakt. Het is onderdeel van het leven. Niet alleen van dat van jou. Niet voor niets zijn er miljoenen boeken, liedjes en kunst gemaakt over verlies en omgaan met tegenslag.
Je hele lichaam en geest zijn er op al voorbereid. Dat komt door de evolutie. Doordat over honderd-duizenden jaren mensen negatieve ervaringen opdeden, heeft de natuur en ons lichaam allemaal slimme manieren ingebouwd waarop je kan herstellen.
4. Wat je aandacht geeft groeit
Dromen die niet uitkomen, een crisis, het is pijnlijk, onzeker en angstig. En er voor vluchten, laat het niet verdwijnen. Na de tv, de drank of het sporten, moet je toch dealen met de nieuwe situatie.
Maar met je geest heb jij gelukkig heel veel invloed op die pijn. Je hebt namelijk zelf in de hand waar jij je aandacht op richt. Sterker nog: steeds aandacht schenken aan je pijn maakt het alleen maar erger. Ik noem dat herkauwen van de pijn. Alles waar je aandacht aan besteedt, dat groeit. Zeker in je bewustzijn.
Je kunt je enorm richten op alles wat er niet meer is, maar daar wordt het niet minder van. Stel dat jij je aandacht op iets positiefs richt. Dan is het verdriet er nog steeds, maar je merkt er veel minder van. Je kunt immers maar aan een paar dingen tegelijk denken. Neem dus genoeg andere dingen in gedachten, en je zult zien dat de pijn vanzelf naar de achtergrond verdwijnt.
5. Geen verstoppertje spelen
Moet je de pijn dan niet onder ogen moet zien? Natuurlijk niet. De pijn zal bij vlagen opkomen. En als dat gebeurt: prima. Probeer je emoties er wel te laten zijn. Net als je een kurk onderdrukt onder water, kost dat extra energie. Door het gedobber op de levensgolven is hij soms zichtbaar en soms niet en dat is ok. Emotionele angst en pijn komen ook in golven. Als je op het toppunt van die golf al je spieren aanspant en denkt “oh nee, dit is wel heel heftig, of dit wil ik niet”, dan komt hij extra hard aan. Terwijl als je denkt: “laat maar komen, ik heb iets belangrijkers te doen” dan klotst die golf zo over je heen. Het gaat dus niet om ontkennen van je angst of verdriet, maar het er laten zijn.
De rest van de tijd helpt het om je op andere dingen te focussen. Dingen die je wel gelukkig maken. Die je plezier geven of deugd doen. Wetenschap heeft ontdekt dat (emotionele) pijn niet alleen minder belangrijk wordt doordat je op andere dingen focust, het wordt daadwerkelijk minder.
Hulp nodig om te herstellen?
Natuurlijk kan ik in een blog niet alles behandelen. Soms helpt het om even te sparren over jouw situatie of zoek je concrete handvatten. Daar help ik je graag (gratis) bij.
In mijn 14-daagse thuisworkshop de natuur als medicijn geef ik je in een dagelijkse mail tips middels filmpjes en oefeningen. Ik merk dat mensen hierdoor echt concrete stappen nemen en minder angstig worden. Wil jij dat ook? Hier kun je je aanmelden
Ik wens je veel succes om stappen te maken om door jouw crisis te komen
Natuurlijke groet,
Lia.
